Arayis

Yağmura gök, güneşe kuytu
Buldum da, kendime bir ümit bulamadım
Bilemezdim ki umutların ötesinde

Uzaklığın sessizliğini dinledim
Izleri takip ettim, hep bekledim
Bilemezdim ki karanlığın gerisinde

Beklenen gün gelecekse
Çekilen çile kutsaldır
Ümit kötülüklerin en kötüsü
Işkenceyi uzatır

Ümitle kapıldım fırtınaya
Ümitle savruldum rüzgarında
Güneşe sığındım sonra
Bilemezdim ki hayatın ötesinde