Buraki, kapusta i sól

Ta historia jest taka prawdziwa jak ma³o co
bo komu by siê chcia³o j¹ zmyœliæ, powtarzaæ do dziœ
tym bardziej komu by siê chcia³o umieraæ i nie opieraæ siê z³u
za takie g³upstwo, takie piêkno jak to

Ja uciek³em ze szko³y, jak wtedy, sto czterdziesty raz
z wiêzienia do raju, na przedziwne, zielone Twoje ³¹ki
i bêdê bieg³ za Tob¹, za Tob¹ na pola i las
drabina Jakuba, dolina mi³oœci, gdzie jesteœ Ty

Dok¹d pod¹¿a i sk¹d przychodzi
tego nie wie nikt
prawdziwe ¿ycie, co p³ynie spokojnie obok mnie
czasem zdumione dziecko wsród pól, anio³ na drzewie
prawdziwe ¿ycie, podró¿ na Wschód, gdzie jesteœ Ty

Buraki, kapusta i sól