Arbaro

Nuntempe oni vidas la birdojn flugantajn en la ĉielo,
oni vidas la bestojn kuŝantajn sur nia nobla tero .
la dolĉajn kaj mildajn aromojn de diversaj floroj ni flaras.
Ho! Kia granda ĝojo! la arbaro renaskiĝas.

La rivero kun sia klara akvo serene fluas.
al iama rivero eĉ ne similas,
tute ruĝigita per la malamika sango.
La plorindajn eĥojn mi ankoraŭ aŭdas
Por miaj karuloj, por la estonteco,
mi protektos vin, arbaro.