Korowód

Kto pierwszy szedł przed siebie
Kto pierwszy cel wyznaczył
Kto pierwszy nas rozpoznał
Kto wrogów, kto przyjaciół
Kto pierwszy sławę wszelką
Miłości swe miał za nic
A kto nie umiał zasnąć
I nie wymyślił granic
Kto pierwszy w noc bezsenną
Wymyślił wielką armię
Kto został bohaterem
Kto żył i umarł marnie
Kto pierwszy został panem
Kto pierwszy został sługą
Kto musiał wstawać wcześnie
A kto mógł spać za długo

Zapatrzeni w tańcu
Zapatrzeni w siebie
Zapatrzeni w słońcu
Zapatrzeni w niebie
Wciąż niepewni siebie
Siebie niewiadomi
Pytać wciąż będziemy
Pytać po kryjomu

Kto pierwszy szedł przed siebie
Kto pierwszy cel wyznaczył
Kto pierwszy nas rozpoznał
Kto wrogów, kto przyjaciół
Kto pierwszy sławę wszelką
Miłości swe miał za nic
A kto nie umiał zasnąć
I nie wymyślił granic
Kto pierwszy był fakirem
Kto pierwszy astrologiem
Kto pierwszy został królem
A kto chciał zostać bogiem
Kto z gwiazdozbioru vega
Patrząc na niebo zgadnie
Kto pierwszy był człowiekiem
Kto będzie nim ostatni

Zapatrzeni w tańcu
Zapatrzeni w siebie
Zapatrzeni w słońcu
Zapatrzeni w niebie
Wciąż niepewni siebie
Siebie niewiadomi
Pytać wciąż będziemy
Pytać po kryjomu