Antonin Artaud

Aan de voet van een cypres
Zit vincent van gogh
In zijn handen ligt een mes
Maar hij denkt: en toch!
Zal ik er mee schilderen
Ik schilder een oor
Mijn denken mag verwilderen
Ik ga er mee door!

Scherp is de snede
Bot is het oor
Stom blijft de rede
Als ik door de stilte boor

Het heelal, vladimir, het heelal
Een varkensstal