PuϾ mnie matko

Puœæ mnie matko do powstania, nie stój tak przed progiem
Bez twojego po¿egnania, bez twojego po¿egnania
Z domu wyjœæ nie mogê
Poszed³ ojciec, poszed³ starzyk, starsi bracia te¿
I ja muszê siê odwa¿yæ, i ja muszê siê odwa¿yæ
Sama o tym wiesz
Bez twojego po¿egnania z domu wyjœæ nie mogê
Sama o tym wiesz
Puœæ mnie matko do powstania, nie stój tak przed progiem
Bo mi ¿al twych ³ez
Puœæ mnie matko, zanim ruszy pu³k w dalekie strony
Do "Bytomskich Strzelców" muszê
Do "Bytomskich Strzelców" muszê, bo to pu³k ws³awiony
Wolne miejsce jest w szeregu, muszê zaj¹æ je
Nim siê dowie ktoœ z kolegów, nim siê dowie ktoœ z kolegów
I wyprzedzi mnie
Do "Bytomskich Strzelców" muszê, bo to pu³k ws³awiony
Nie zatrzymuj mnie
Puœæ mnie matko, zaraz ruszy pu³k w dalekie strony
Chcê zaci¹gn¹æ siê
Puœæ mnie matko, co siê ¿alisz, na co d³u¿ej czekasz
Daj na drogê swój medalik, daj na drogê swój medalik
Matki Boskiej z Piekar
Pob³ogos³aw i poca³uj - ju¿ wypogodŸ twarz
Przecie¿ wrócê z wojny ca³o, przecie¿ wrócê z wojny ca³o
Gdy nastanie czas
Daj na drogê swój medalik, nie ma co siê ¿aliæ
Ju¿ wypogodŸ twarz
A na drogê mnie uca³uj, wrócê z wojny ca³o
Gdy nastanie czas