De Mooiste Roos

Hij ging door diepe dalen, maar in de zwartste nacht
Zag Hij de glans van een nieuwe morgen
Zo stralend, als 't zonlicht
Veel, veel meer dan een mens ooit dragen kan

Terwijl de hemel scheurde, riep Hij: Het is volbracht"
En gaf Zijn leven in een wereld vol van pijn
Voor allen die nog dwalen
Wou Hij met bloed betalen
Om als een Licht in de duisternis te zijn

Voor wie z'n leven wil verliezen
Wie zoekt naar het beloofde land
Voor wie die ene weg wil kiezen
Is er een uitgestrekte Hand

Refrão
Een Hand, waar het veilig is voor alles wat heilig is
Een plaats in de stroom van de tijd
Daar bloeien rozen in de sneeuw
Verkondigen van eeuw tot eeuw
Zijn dood en Zijn leven in eeuwigheid

Voor wie z'n leven wil verliezen
Wie zoekt naar het beloofde land
Voor wie die ene weg wil kiezen
Is er een uitgestrekte Hand

Refrão.

De mooiste roos, zo zwak en broos
Bleek sterker omdat Hij verkoos
Zijn dood en Zijn leven in eeuwigheid