Rhapsodia Roscida

Domina praeteritae peribitur et sculpitur crastino
Canonem gnosis inscribit inclinabimini non iam ad caelesti
Ecce premeris quoniam iuvenis sanguinum es derelicte
A malo pressa voces iterum conquiratis quam manui sis tenere etiamsi (nolite me relinquere ir in finem etiamsi)
Qui formaret falsum deum (vae cui formavit deum)
Ad nihil utile
Poesis eis letis recto fatus tecum fallis deperdite
Estris vae falsatis quod ad propinquavit