Ansia

Tempos cegos queiman regras
Os principios non valen xa
O líder di é un sinal
O castigo non quere agardar

Resistir a endemia negra
Que hoxe cae sen poder frear
Resistir o golpe da ansia
Que ambas partes padecerán

Quero saír
Aquí non entra luz
Rezo sen gañar
A absolución

Soños caen, medra a angustia
Gañadores cortan mans
O espexismo desaparece
O loito xoven cruza o limiar