Nochnaya Kobyla

On shel nochnoyu, poroy nochnoyu
Za temnoy rekoyu, za bystroy vodoyu.
Ne znal ukora, ne znal pokoya,
Za zheltoy lunoyu, za ney, voronoyu.
Prishel zhelannyy, ushel postylyy,
Chuzhaya rana ego tomila,
Chuzhaya slava ego manila
Tuda, gde khodila nochnaya kobyla.

Chestnogo ne zhdi slova,
Ya tebya predam snova.
Ne khodi, ne glyadi, ne
Zhdi, ya ne tvoya otnyne.
Verit' mne - malo tolku,
Ne grusti dorogoy dolgoy
Ne smotri nazad s toskoyu,
Ne zovi menya za soboyu...

Srezal dorogoy vysokiy stebel',
Smotrel sebe pod nogi i videl nebo,
Kholmy kostrami ob"yal zolotymi
I, glyadya v plamya, sheptal ee imya.
Iskal kobylu, nashel kobylu,
Kak noch' sulila, vesna molila;
Pruzhinil sily skvoz' mrak revnivyy,
Svyazal kobylu ee zhe grivoy.

Chestnogo ne zhdi slova,
Ya tebya predam snova.
Ne khodi, ne glyadi, ne
Zhdi, ya ne tvoya otnyne.
Verit' mne - malo tolku,
Ne grusti dorogoy dolgoy
Ne smotri nazad s toskoyu,
Ne zovi menya za soboyu...

Vesna khmel'naya, vesna durnaya,
Zachem ty vela do poslednego kraya?
Udelom smelykh zachem plenila,
Chto ty nadelala, chto natvorila!
Nad zhrebiem sil'nykh, nad drevney strast'yu
Net - net - net - on byl ne vlasten.
Reka zabyla, luna prostila
Kogo sgubila nochnaya kobyla.
On shel nochnoyu, poroy nochnoyu,
Za zheltoy lunoyu, za ney, voronoyu;
Vesna zabyla, reka prostila
Kogo sgubila nochnaya kobyla.