Vindurinn flytur fjöll
En hugurinn flytur allt sem eftir er
Með þröngri sýn er heimurinn fagur og allt með feldu er
En sjáðu á bak við luktar dyr að ljósið hverfandi fer
Allt sem fagurt er visnar að innan
Vilji minn og hugarangur eru
Að draga úr mér mátt til að halda áfram
Ég er einn og yfirgefinn í þessum heimi
Óður minn er brostinn og nístir af sársauka