Yalnýzlýk Senfonisi

Anladým sonu yok yalnýzlýðýn
Her gün çoðalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdý çocukken aðlamak

Alýþýr her insan
Alýþýr zamanla
Kýrýlýp incinmeye
Çünkü olan yýkýlýp yýkýlýp
Yeniden ayaða kalkmak

Yalnýzlýðým yollarýma
Pusu kurmuþ beklemekte
Acýlar gözlerini dikmiþ üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum

Bulutlar yüklü
Ha yaðdi ha yaðacak üstümüze hasret
Yokluðunla ben baþbaþayýz nihayet