Kurtar Beni

Mum yak yoluma yeter yürürüm
Kayboldum ýþýða hasret
Bir þiir yaz bana insaný anlatan
Düþünce kalkmayý öðret

Kervan geçmez çöle döndüm
Yalnýzlýðým tenimde kavruldu
Dolup taþmaz seller oldu
Gözyaþlarým gözümde boðuldu

Kurtar beni
Gün ortasýnda ýssýzým
Senden sonra dinmiyor ki gönül sýzým
Ben bahtsýzým
Beni anla hiç yorma
Bir el ver
Sana ihtiyacým var

Geçit vermez daðlara düþtüm
Yüzüm solgun, dizlerim dermansýz
Kurda kuþa yem oldu gönlüm
Mahpus yattým sorgusuz sualsiz