Jantaru Blask

Jantaru blask mocą swą przemawia
Do wielu obcych dawnego świata
Wikingów łodzie, rzymskie legiony
Celtyckie drogi - żądne morskich łez

Gdy w ciemnym borze rzymska wyprawa
Po bursztynowy, słowiański kwiat
Trafia w noc czarną, nieposkromioną
Stworza i Zdusza idą na świat

Gdy młodzi Rzymianie służący trybunowi
Który w wyprawie swej życia widzi cel
Schwytani krasawek-fej mocą wielką
Los ich marny będzie... ból i śmierć

Jantaru potęga Pomorza waleczna
Broni i sławi, walczy i żyje
Z szacunkiem przybyły - otrzyma nagrodę
Kto krew widzi tylko - zniszczony zostanie

Bursztynem piaski bałtyckie skąpane
Matka Natura Słowianom szczodra...
Złota Sławii wiele pożąda głów świata dawnego
Złoto Sławii wybranym moc dawać będzie!!!