Ikimizin yerine

Sevdim çok sevdim
Tanýdým aþkýn en saf halini
Kokladým gecelerce
Býraktýðýn eþyayý, boþ evi...

Uzanamadý elim telefona
Defalarca gidip geldi
Yenik düþtüm kendime
Göre göre...

Gurur sandiðim aslýnda
Ümitsizliðimdi
Anladým temelli gittiðini
Haklýydýn üstelik
Suç benimdi...

Sen üzülme gülüm incinme
Canýmýn içi iki gözüm sakýn küsme
Bana hediye býrak butün kederleri
Ben aðlarým ikimizin yerine...

Bilirsin aslýnda adaletsizliðini
Ýstemezsin hani sen de bittiðini
Ama kendinden yanadýr ya hep yürek
Feda edip aþký, korur ya kendini...