Gedonder In Magh Tuireadh

Vijftien slagen van zijn hamer en vijf lansen liggen klaar
Vijf maal hijsen wij zijn hoorn en wij zijn vertrekkensklaar
Fomorianen zullen sterven, ze gaan Ruadan achterna
Zoon van Danu, Godensmid, Goibniu wij groeten u!

"Al duurt de slacht nog zeven jaar, ik vernieuw elk gebroken zwaard
Ik slijp elke botte lans en bedien je als de beste waard
Mijn waap'nen treffen altijd doel en dood reist immer met hen mee!"
Zoon van Danu, Godensmid, Goibniu wij groeten u!

De zon rees die dag in het westen en zou verblindend gaan schijnen
Donder kwam toen van beneden en de Unsenn vulde zich met lijken
We stonden kniediep in het bloed, 't werd moeilijk om niet uit te glijden
Goibnius wapens krijsten fel: "Fomor, jij gaat eraan!"

Balor met Boze Oog wervelde door onze rangen
Sloeg Macha en Nuada neer, Danu's Stam door vrees bevangen
Maar de Ioldanach schitterde en steeg boven het slagveld uit
"Balar Beimann - voel mijn toorn en vertrek naar de duisternis!"

Het Boze Oog voor immer dicht, 't Fomoriaanse vuur gedoofd
Vuige wezens uit de zee van hun stinkende trots beroofd
En toen kwam de Morrigù, "Koningen, herrijs op dit veld!"
Met hen reed de Victorie mee en de Fomor blies de kraaienmars!

De morgenstond kleurt Magh Tuireadh even rood als toen die dag
Vage schimmen in de nevel mijmeren over een nieuwe slag
Een schuimbekkende horde, houdt wederom de wapens g'reed en
Wie goed luistert hoort in de wind de echo van een oorlogskreet

Vijftien slagen van zijn hamer en de lansen zijn weer klaar
Vijf maal hijsen wij zijn hoorn, de heidenen zijn weder daar
Balors geest aan onze zijde, een nieuw en ontzagwekkend pact
Goibnius wapens krijsen weer: "Verdrukker, jij gaat eraan!"