Sürgün

Kendini aldın gittinde
Acıyla gelin ettin beni
Bu yanlış yanmak değil ki
Sönmüşüm sonumda gizli ah
Üstüme yürür yalnızlığım
Bu şehirde sürgün müsün
Gecesiz karanlıklardayım
Işığım olsan ölür müsün, ne olur
Unutur oldum zamanları, zaman varken
Tutuşup yandım buz tutarken