Dwa Księżyce

Dwa księżyce czyż nie cud
Całują się w niebie
Z gwiazd na ziemię płynie miód
A mnie braknie Ciebie

Gdzie sarenkę zmorzy sen
U cichej kaliny
Chciałbym zostać nocy tej
U mojej dziewczyny

Zasnął w budzie stary pies
Już umilkły ptaki
Przyśnił jej się w nocy bies
Nie wiadomo jaki

Ów bies rzecze późno już
Może przenocuję
Jestem ja twój diabeł stróż
Rano odpracuję

Wtem wyciągnął srebrny miecz
Luby jej kochanek
Czart do pieca uciekł precz
Bo to był już ranek