Ceylan

Ne Yalnýzlýk hüzün ne o eski þarkýlar
Hiç biri dokunmuyor senin yokluðun kadar
Gece yaðmur ve soðuk þehrin caddelerinde
Gözlerimde hayalin hasretin Yüreðimde

Gurbette yorgun düþtümde ceylan
Hasret tüketti bittim be ceylan

Yeniden düþtüm yollarýna
Vardým geldim ellerine
Yitik buruk bir çocuðum ben
Koyma beni hasretine