Wschód s³oñca nad stadnin¹ koni

S³oñce nad stadnin¹
W koñsk¹ grzywê chowa twarz.
Wstêg¹ nad ³¹kami
Jeszcze siê unosi mg³a.
Stoj¹ napiête
Jak strza³a, gdy dr¿y,
Nim ciêciwy œwist
Znów do lotu j¹ poderwie.

Konie, dumne konie
Zas³uchane w szumy traw.
Lekkie i swobodne
Jak na czystym niebie ptak.
Kiedy tak patrzê -
Do biegu siê rw¹.
Chcia³bym uciec st¹d,
Chcia³bym gnaæ za sw¹ têsknot¹

Tam, gdzie lœni horyzont,
Drga niebiesk¹ lini¹
Wprost w otwarte wrota chmur,
Siwych chmur.
Tam, gdzie w kuŸni s³oñca
Dzieñ powstaje nowy,
Gdzie wytycza drogi rytm,
Serca rytm.

Konie, dumne konie
W blasku wstaj¹cego dnia.
Czu³e i szalone -
Czemu was uwielbiam tak?
Nieraz ponios¹,
Ponios¹ jak wiatr.
Czasem bywa tak
Jak z dziewczyn¹, jak z dziewczyn¹ ...

Tam, gdzie lœni horyzont,
Drga niebiesk¹ lini¹
Wprost w otwarte wrota chmur,
Siwych chmur.
Tam, gdzie w kuŸni s³oñca
Dzieñ powstaje nowy,
Gdzie wytycza drogi rytm,
Serca rytm.

[-instrum.-]